علل تنش زوجین در دوران قرنطینه

دبیر کارگروه خانواده و مشاوره‌ی ستاد مردمی مقابله با کرونا استان همدان دلیل اصلی تنش میان زوجین و اعضای خانواده در دوران قرنطینه خانگی به دلیل گسترش کروناویروس را ترس زیاد از بیماری، چالش تربیت فرزندان در بین والدین و فقر مدیریت در ارتباط با خانواده عنوان کرد.

حجت الاسلام میلاد صالحی در گفت‌و‌گو‌ با پایگاه خبری همدان آنلاین، با بیان اینکه تفکرات انسان به محض بروز احساس ترس، سیستم عصبی‌شان به حالت حمله، گریز و یا دفاع شکل می‌گیرد، بیان کرد: هنگامی که بیماری و یا خطری جدید در زندگی افراد پدیدار می‌شود، این حالت عصبی در انسان شکل می‌گیرد؛ متاسفانه مردم جامعه، هنگامی که دچار آلارم‌های عصبی و هشدار دهنده می‌شوند، براساس احساسات خود واکنش نشان می‌دهند که این عمل می‌تواند زیان‌هایی را نیز به دنبال داشته باشد.

این مشاور خانواده ادامه داد: هنگام غلبه احساسات، مدیریت رفتار عقلانی به مرور فراموش شده و احساسات ناشی از خطرهای جدید، مدیریت رفتار افراد را برعهده می‌گیرند؛ زمانی که احساسات این عمل را مرتکب شود، بعد از مدتی طغیان هیجان پدیدار شده و به دنبال آن تنش میان افراد شکل می‌گیرد.

صالحی عدم تفاهم والدین در تربیت فرزندان را دلیلی دیگر بر افزایش اختلافات زوجین خواند و مطرح کرد: در این هنگام که فرزندان تمام مدت در کنار مادر و پدر خود در منزل هستند، والدین هریک به تنهایی خود را عهده دار تربیت کودک دانسته و خواهان اجرای روش‌های تربیتی خود هستندکه همین عامل ایجاد تنش خواهد شد؛ تنها راه‌حل از بین رفتن این تنش، ایجاد تفاهم بر مدیریت مقتدرانه تربیتی از سوی والدین است .

دبیر کارگروه خانواده و مشاوره‌ی ستاد مردمی مقابله با کرونا استان همدان با اشاره به شرایط بد اقتصادی ناشی از کرونا و تاثیر آن بر درآمد سرپرست خانوار، اظهار کرد: ضعف مالی پدر و توقعات درست و نادرست مادر خانواده و به‌دنبال آن بیان آن‌ها در مقابل فرزندان، باعث کمرنگ شدن غرور مردخانواده و قدرت پدرانه در مقابل کودکان می‌شود که همین اقدام باعث ایجاد مشکلات روحی پدر و بیان آنان به شکل پرخاش و عصبانیت  به سوی سایر اعضای خانواده می‌شود.

وی ادامه داد: کاهش توقعات متفاوت و بیان خواسته‌های مالی زن دور از چشم فرزندان ازجمله راه‌های جلوگیری از کمرنگ شدن پدر در مقابل کودکان است.

صالحی فقر مدیریت در ارتباط با خانواده را از دیگر عوامل تنش در دوران کرونایی دانست و تصریح کرد: برخی از خانواده‌ها در دراز مدت به دفعات بسیار محدود و کوتاهی در کنار یکدیگر قرار گرفته و هم صحبت می‌شدند؛ از این رو به واسطه قرنطینه خانگی این افراد مجبور به حضور درخانه و تعامل با یکدیگر شده‌اند که به‌دلیل خلاء‌های  عاطفی و فقر مدیریت، توانایی اداره خانواده را نداشته و ضعف در ارتباط موثر دارند.