مکتب حضرت علی (ع)؛ نماد تقوا، جوانمردی و عدالت

یک استاد اخلاق و مدرس دانشگاه با بیان اینکه نخستین امام شیعیان نهال پر طراوتی بود که از دو چشمه سیراب شد و بالندگی گرفت، گفت: چشمه نخست لطف الهی بود که او را از موهبت های فیاض خویش برخوردار ساخت و در زیر الطاف عنایت بی کرانش گرفت.

دکتر ابوالقاسم جعفری در گفت و گو با پایگاه خبری همدان آنلاین، افزود: سرچشمه دیگر، وجود پیامبر اکرم(ص) بود که حضرت علی (ع) با گذراندن دوران کودکی و نوجوانی در کنار آن حضرت توانست از فیض تربیت در دامان بزرگترین مربی و معلم سراسر تاریخ بشریت برخوردار شود.

وی با بیان اینکه آن امام همام با پیوستن به دریای بیکران رسالت و علم و دانش، از اشعه عالم افروز نبوت و مرکز وحی، پرتو گرفت، اظهارکرد: بدین ترتیب اخلاق بزرگ آن حضرت در خمیرمایه علی (ع) به ودیعت نهاده شد و در مکتب تربیت محمدی پرورش یافت و ” نور علی نور ” شد.

این مدرس دانشگاه ادامه داد: ایشان در آن مکتب انسان ساز آنچنان فضایل، مناقب و صفات ملکوتی و لاهوتی را کسب کرد که خود نیز به بالاترین حدّ شایستگی و به مقام والای عصمت روحی و معنوی، رهبری مذهبی، اجتماعی و سیاسی جامعه و پیشوایی مسلمانان دست یافت.

جعفری تصریح کرد: امیر المومنین(ع) در عقل و اندیشه، زهد و تقوی، مروت و جوانمردی، عدالت و مساوات، اجتناب و از ظلم و جور، مردانگی و مقاومت و در هرآنچه که به ” انسان برتر” مربوط است، بعد از رسول خدا(ص) بی نظیر و بی همتا بود.

این استاد اخلاق افزود: آن حضرت، روح اسلام را درک کرد و به آئین الهی پی برد و آن را به عنوان مسیر ابدی زندگی و مکتب نجات بخش خویش انتخاب کرد. وی با بیان اینکه علی (ع) در سن هشت سالگی، نخستین ایمان آورنده بر رسالت رسول الله (ص) به شمار می رود، به وفاداری و جانبازی اش در بحث خوابیدن در بستر پیامبر در زمانی که خطر مرگبار شمشیرهای افروخته گمراهان قریش معلم محبوبش را تهدید می کرد، اشاره کرد.

این مدرس دانشگاه شجاعت و بی باکی امیرالمومنین(ع) را خصیصه بارز آن حضرت دانست و افزود: از میان انبوه فضائل، مناقب و کمالات روحی و معنوی علی (ع)، شجاعت، شهامت و ایثارگری او، درخشندگی باشکوهی دارد.

جعفری در این رابطه توضیح داد: در همان نخستین سالهای جوانی، آوازه شجاعت و بی باکی آن دلاور بی همتا، چنان در سراسر حجاز و شبه جزیره عربستان پچیده بود و چنان نام و اعتباری برای این پهلوان سپاه اسلام کسب کرده بود که رو برو شدن با او در میدان جنگ برای هر پهلوان، مایه افتخار و مباهات به شمار می رفت .

این استاد اخلاق اظهارکرد: در همین باب روزی که عمروبن عبدود، پهلوان قوی پنجه و صاحب نام و با اعتبار عرب، در غزوه خندق به مصاف علی (ع) رفت و در رویاروی و تن به تن با ضربات شمشیر آن حضرت به خاک هلاکت افتاد، آه از نهاد کسانی که به پشتوانه قدرت و شهرت پهلوانی ” عمرو” به آن جنگ تن داده بودند، بلند شد.

جعفری خاطرنشان کرد: «جرج سجعان جرداق» نویسنده و روشنفکر لبنانی، اگرچه یک مسیحی شمرده می‌ شد اما به قول خودش عاشق مرام و انسانیت علی(ع) بود و خود را یک شیعه و علوی می‌دانست، او همان کسی است که ته دل آرزو می‌کند ای کاش روزگار به ما یک امام علی (ع) دیگر می‌داد.

وی اظهارکرد: جرداق معتقد است که شخصیتی نزدیک به علی(ع) و روش تفکر وی وجود ندارد، علی(ع) یک انسان است اما قدرت ایشان در ایجاد نوعی بیداری و نوعی آگاهی جهانی در زمینه حقوق و برابری، عدل، عفو و تسامح باعث شده است تا وی در نظر برخی افراد فرا بشری باشد.

این استاد اخلاق خاطرنشان کرد: جبران خلیل جبران نیز از امام علی(ع) تاثیر پذیرفت و در مورد ایشان می‌گوید پیامبر(ص) امام علی (ع) را به عیسی بن مریم تشبیه می‌کرد؛ این تشبیهی تنها جسمانی نیست چون من یقین دارم که نور علی از نور پیامبران و فرستادگان خداوند متفاوت نیست.

جعفری در بخش دیگری از سخنان خود با تأکید بر اینکه علی (ع) تا زمانی که مجبور نمی شد، هرگز به کارزار و جنگ نمی رفت و همواره سعی می کرد با راه های مسالمت آمیز اختلافات خود را با دشمنان رفع کند، یادآورشد: همه مورخان تاریخ اتفاق نظر دارند آن حضرت با آن همه قدرت جسمی شگرف و نیروی بازوی بی نظیرش، خوراک روزانه ایشان ساده ترین خوراکی بود که فقیرترین افراد با آن ارتزاق می کردند.

این مدرس دانشگاه در زمینه ساده زیستی، زهد و پارسایی علی (ع) ادامه داد: بعد از شهادت آن حضرت، فردی کوفی میهمان معاویه شد و سفره پر زرق و برق معاویه را دید و به گریه افتاد، معاویه علت گریه آن شخص را پرسید و وی اینگونه پاسخ داد:” شبی در ماه رمضان افطار به همراه بزرگان کوفه میهمان علی (ع) بودیم، غذای معمول برای ما آوردند و علی(ع) فرمود: غذای علی را هم بیاورید، … دیدم نان جوین خشکین را با دستان مبارکش در آب می زد و تناول می فرمود و این زمانی بود که بیت المال فرمانروایان و خلیفه سرزمین هایی از شمال آفریقا تا ماوراءالنهر و آنطرف خراسان در اختیار ایشان بود…” در این حال معاویه می گوید:” چه کسی می تواند منکر فضیلت های بی شمار علی(ع) شود؟!”
جعفری با بیان اینکه معاویه شناخت عمیقی از علی(ع) داشت، اما حُب و جاه سلطنت طلبی او را به دشمنی با آن حضرت واداشت، افزود: به همین دلیل دشمنان جنگ صفین که معاویه و دارودسته اش بودند” قاسطین” نامیده شدند.

لزوم پیروی از سیره و شخصیت حضرت علی(ع)

وی ادامه داد: شاخص و راه روشنی که امیرالمومنین(ع) معرفی می کنند، اداره جامعه اسلامی با دستورات اسلام، برخورد قاطعانه با دشمنان متعرض، مرزبندی شفاف و روشن با دشمنان و هوشیاری در مقابل فریب دشمنان است.

این استاد اخلاق خاطرنشان کرد: مهمترین درس از زندگی آن شخصیت بی نظیرِ تاریخ بشر، برای امروز دنیای اسلام و جامعه، بصیرت بخشی، روشن کردن فضا و عمق دادن به ایمان و اندیشه کسانی است که نیازمند بصیرت هستند.

وی، حضرت علی(ع) را بهترین الگوی جامعه معرفی و خاطرنشان کرد: حضرت علی(ع) در برخورد با اطرافیان، مردم و خانواده خویش بهترین الگوی جامعه امروز هستند که می توانیم با مطالعه تاریخ و نهج‌البلاغه به این مهم پی ببریم.