جای خالی مردم داری و مسئولیت پذیری در مدیریت کشور
یادداشت از: مهناز روزبهانی، خبرنگار
متأسفانه طی سال های اخیر مدیریت ضعیف و تصمیمات اشتباه و خلق الساعه برخی مسئولان و مدیران اجرائی در سطح کلان و خُرد، جامعه را با چالش های فراوانی مواجه کرده است.
عدم مدیریت صحیح در بحث مشکلات پیش آمده در حوزه معیشت مردم، و معضلات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و از سوی دیگر خیزش موج چهارم کرونا مشهود می باشد، در واقع حکایت ما این است؛ ” هر دم از این باغ بری می رسد/ تازه تر از تازه تری می رسد”…
کم شدن قدرت خرید مردم، افزایش شمار اختلاس‌های بانکی و اقتصادی، افزایش سن ازدواج و بزه‌های اجتماعی، کاهش جمعیت، گرانی مسکن، تورم افسار گسیخته، نرخ فزاینده و غیر قابل کنترل دلار، یک بار ثبت نام مجدد سهامداران عدالت، یک بار کمبود برنج، گوشت، مرغ و تخم مرغ، گرانی نان، افزایش نرخ بنزین و حالا هم ثبت نام مالکان در ” سامانه املاک و اسکان “…
معاون وزیر راه و شهرسازی بیان کرده بود:” یارانه سرپرستان خانوار مستاجر و مالک مشخصات محل سکونت و یا املاک تحت مالکیت خود را در سامانه املاک و اسکان ثبت نکنند قطع خواهد شد و از همه خدمات بانکی و دولتی نیز محروم می‌شود!”… قطعاً این ماجرا نیز بهانه ای می شود برای تجمع افراد برای ثبت در سامانه و تحمیل هزینه های اضافی بر بدنه خانوارها…
از طرفی تعلل مسئولین امر در بحث جلوگیری و ممانعت از سفر مردم در ایام نوروز، فاجعه بزرگ را رقم زد که اکنون شاهد آن هستیم. آزادسازی سفرهای نوروزی در شرایط همه گیری کرونا اوج بی تدبیری بود. طبق اظهار نظر کمیته علمی ستاد مقابله با کرونا، با ادامه این روند، از شرایط قرمز به وضعیت سیاه کرونایی رسیده ایم و متاسفانه چند هفته سخت و پرمرگ را در پیش داریم.
به این می اندیشم چقدر امروز جای ” سردار سلیمانی ها ” در مدیریت کشور خالی است!… یکی از بزرگترین مشکل کشور عدم پذیرش مسئولیت و حل مشکلات ایجاد شده از سمت مدیران و دستگاه های اداری است، باید اذعان داشت یکی از دلایل علاقمندی مقام معظم رهبری به شهید سلیمانی، حل مشکل به وجود آمده در حیطه اختیاراتش و پذیرش تمام سختی های کار بود، اکنون این سوال مطرح است که چه تعداد از مسئولان، مسئولیت کار خود را می پذیرند و از افراد متخصص برای حل مشکلات کشور کمک می گیرند؟
بی تردید مکتب حاج قاسم سلیمانی، ذخیره مدیریتی و فرهنگی برای ملت ایران و الگویی برای جهانیان است، شهید سلیمانی دارای اصول، جوهره و ویژگی‌هایی است که جمیع آنها او را در قالب یک مکتب متمایز به تصویر می‌کشد.
سردار سلیمانی هشت سال به فرمان امام جنگید و همواره خود را “سرباز ولایت” می دانست، عشق دوطرفه ایشان و رهبری شاید نمونه‌ای کم نظیر در طول تاریخ انقلاب اسلامی است. رهبر معظم انقلاب بعد از امام برای هیچ کس به‌اندازه شهید سلیمانی نسوخت و نگریست و وصیت شهید سلیمانی نیز نشان داد که نقطه مرکزی گفتمان این وصیت‌نامه “امام خامنه‌ای” است.
مردم داری، دوربودن از پرستیژ، درجه و حصار‌های مدیریتی، بی‌آلایشی، خلوص، با مردم بودن و برای مردم بودن، در سیل در زلزله در مرز و امنیت در هر شرایطی در کنار مردم، ویژگی دیگر شهید سلیمانی است؛ این همان سیره و آورده انقلاب اسلامی است که توسط بخش زیاد از مدیران و مسئولین آسیب فراوانی دید، اما سردار سلیمانی این خصلت را در خود حفظ کرد.
برای آنکه بتوانیم تحولات را به خوبی مدیریت کنیم باید از گذشته عبرت گرفته و بر اساس آن بر آینده متمرکز شویم، سردار سلیمانی شخصیتی بود که مسائل جزئی و مسائل کلان را به خوبی تشخیص داده و ارتباط منطقی و موضوعی بین آنها را نیز درک می کرد و بر اهداف تمرکز خاصی داشت، شهید سلیمانی قبل از ورود به هر مسأله ای، مبتنی بر یک نگاه آینده‌نگر، اهداف خود را در مواجهه با آن مساله در سه سطح هدف کلان، هدف میانی و هدف عملیاتی مشخص می کرد.
اما امروز برخی مدیران کشور، چندان ضرورتی در خصوص تمرکز بر اهداف مورد انتظار حس نمی کنند. نتیجه آن بیان حرف های تکراری و در جا زدن است، چراکه مدیران در یک واکنش منفعلانه صرفاً به دنبال شناسایی مشکلات هستند، بعد از شناسایی مشکل نیز تا بخواهند آن را برطرف کنند بر اثر تغییرات محیطی گسترده و سرعت رشد علم و تغییرات فناوری چندین مشکل و مسئله دیگر در مسیر حل همان مساله پیدا شده و سازمان ها معمولاً در حال درجا زدن هستند، این در حالی است که یکی از شاخص‌های مدیریت و تفکر سردارسلیمانی، اتخاذ رویکرد غیر منفعلانه و به دست گرفتن ابتکار عمل بود.
” بصیرت، فهم عمیق و دشمن شناسی” یکی دیگر از شاخص های تفکر راهبردی شهید سلیمانی بود، بخشی از این فهم عمیق، متاثر از خصیه های ذاتی ایشان بود و بخشی از آن هم در اثر حضور در محیط های مختلف، مطالعه، کسب تجربه و افزایش بینش و دانش به دست آمده بود.
این است اندیشه و مکتب حاج قاسم که امروز باید دولتمردان، مدیران، وزرا، وکلا، سیاست مداران در حوزه های داخلی و خارجی، دانشگاهیان، اهالی آموزش و پرورش، حوزه های علمیه و… از آن الگوبرداری کنند تا ملت ایران بیش از این زیر بار مشکلات کمر خم نکنند.
