تحمیل ضرر به شهروندان، نتیجه بی توجهی مدیران به بخش خصوصی
قریب به دوسال پیش مدیریت سازمان سیما منظر و فضای سبز شهرداری همدان شاهد تغییری دوباره بود که از قضا آگاهی کم مدیر جدید به امور و محتوای سازمان، همزمان با اوج گیری کرونا در کنار تاثیرات تحریمها باعث رکود اقتصادی نیز شد.
در برخورد ایشان با حوزه تبلیغات شهری، از بی ارتباط بودن دانش و تجربهشان در زمینه سازمان مربوطه که بگذریم، به آیتمهایی از جمله عدم توجه به تجربیات مدیران پیشین و حتی بدنه اصلی همکاران موجود خود، بی توجهی به (اقلیم شهر، شرایط اقتصادی، کسب و کارهای بومی، بهره نبردن از تجربیات پیمانکاران که اصلیترین مشتریان با درآمد پایدار برای سازمان محسوب میشدند) جای تأمل بسیار داشت.
ایشان در این مورد با تصمیمی قائم به فرد، بدون تدوین استراتژی خاص و با نگاهی غیرکارشناسانی و صرفاً بهمنظور افزایش بیش از حد درآمد مقطعی اقدام به برگزاری مزایده تبلیغات کل شهر نمود که موجب اعتراض کانونهای تبلیغاتی با تجربیات چندین ساله و اتحادیه صنفی مربوطه و فعالان این حوزه گردید، از اینرو چون فعالان با تجربه شرایط جدید را به دور از منطق اقتصادی و مسیری روبه نابودی میدیدند، پس به ناچار از شرکت در مزایده خودداری نموده و متاسفانه همگی اقدام به کوچک نمودن بنگاه اقتصادی خود و یا تعطیلی کامل بخشی از کسب و کار نمودند که همین امر موجب بیکار شدن حدود ۵۵ تا ۶۰ نفر نیرو بصورت مستقیم و غیر مستقیم گردید !!!
البته شرکتهایی بی تجربه و نوپا هم بودند که با تشویق و وعدههای زرد سازمان در این مورد تصمیم احساسی گرفته و بخشی از سازههای تبلیغات شهری را شرکت کرده و برنده شدند که کمتر از یک سال به مرز ورشکستگی رسیدند تا انصراف و فسخ قرارداد تنها راه کاهش بحرانهای پیشرویشان باشد.
بهراستی در سالهایی که بخاطر شرایط خاص اقتصادی مزین به نام و محتواهایی همچون اشتغالزائی و حمایت از آن بوده چنین تصمیماتی جایز است!و اما این پرسش مهم پیش میآید که پیرو بیکار نمودن حدود ۶۰ خانوار و عواقب منفی آن در جامعه و ورشکستگی شرکتهای نوپا، حال مدیرعامل سازمان مربوطه، شهردار، شورای شهر و کمیسیون مربوطه و حتی مدیریت خدمات شهری استانداری و دیگر مسئولین شهر و استان چقدر خود را در این بی تدبیری مسئول میدانند؟
با این نقد و گوشزد امیدواریم با عدم تکرار و تعریف سازوکاری کارشناسانهتر از چنین هزینههای گزافی برای شهر و شهروندان جلوگیری شود.
یادداشت: سیما برجیان/کارشناس ارشد مدیریت اجرایی